Paniek!

Vandaag tijdens mijn les Engels, werd er ineens door de luidsprekers afgeroepen: "We have a lockdown". Iedereen sprong recht, de leerkracht haar gezicht verstijfde en iedereen zei: Ow no! Ik had natuurlijk geen idee wat er aan de hand was dus volgde ik het meisje naast mij. De leerkracht en een paar leerlingen sloten alle gordijnen, de deur ging op slot, het licht uit en iedereen ging naar één muur. Toen we allemaal neerzaten op de grond vroeg ik uiteindelijk wat er aan de hand was. De persoon naast mij antwoordde: 'O so you don't know what it is!?' Nee en ik wou het graag weten! Dan zei ze dat dit gebeurt wanneer er een persoon gewapend de school binnenkomt. Ik was natuurlijk super geshockeerd aangezien ik veel verhalen gelezen en gehoord heb over shootings op scholen in Amerika. Ik dacht dat ik in een nachtmerrie beland was! Verward zat ik daar tussen mijn medeleerlingen op de grond die niet bewogen en geen geluid maakten...
Na ongeveer 5 minuten werd er afgeroepen dat het voorbij was en dat het niet meer dan een oefening was. Amai, alles was nu duidelijk en ik was enorm opgelucht!

Vanalles en nog wat

Kennebunk High School

Het is ondertussen al meer dan een week geleden dat ik iets op mijn blog heb gezet. Aangezien ik veel de vraag te horen krijg of mijn school echt zo typisch Amerikaans is, heb ik op the Open House van onze school (op deze avond kunnen de ouders alle leerkrachten zien en met hen praten) foto's getrokken. 

Recht is de gang die ik elke dag neem om van de ene les naar de andere te gaan 'Roger's Way' genaamd.

Dit zijn foto's van the school play van vorig jaar.  

Kennebunk High School heeft elk jaar twee toneelstukken en een musical. Het eerste toneelstuk (school play) is in de herfst en binnenkort zijn er audities!

Dit is het auditorium waar de toneelstukken en andere optredens doorgaan. Zoals ik al gezegd had, heb ik All about Theatre. Deze les vindt ook plaats in dit auditorium en we krijgen de kans om veel op het podium te staan en dus alle aandacht te krijgen :) Een ontspannende en interactieve les dus, iets wat ze in België meer zouden moeten doen, misschien.

Friday night

Vrijdagavond ben ik naar mijn eerste echte Amerikaanse football game gaan kijken. Het was echt een geweldige avond. Ons team heeft gewonnen, tegen ieders verwachtingen in! Natuurlijk was het een gans spektakel, zoals in de films, met cheerleaders en een mascotte!  Zeker voor herhaling vatbaar. Eind oktober is het homecoming game en dan is er de homecoming dance, spannend! 

Sisters

Deze week had ik niet 2 zussen, maar 3! Frederike, een uitwisselingsstudente uit Duitsland, verbleef enkele dagen bij ons omdat ze naar een ander gastgezin moest. Vandaag is ze naar haar nieuw gastgezin, wat ik heel spijtig vind aangezien Kenzie, Frederike en ik zoveel plezier hebben gehad met elkaar de afgelopen dagen. Ik ben mijn gastmama enorm dankbaar dat ze haar huis opende voor nog een studente en dat ze er voor gezorgd heeft dat ze in een warme omgeving kon blijven! Dit heeft Frederike en mij zo dicht bijeen gebracht en daar ben ik dus zeer blij om.
Gelukkig woont ze niet ver van mij en zie ik haar elke dag op school.

Het is weekend!!

Clams, ieuw!

Got my first lobstah!

Bijna...

Ik geef nog niet op!

Dat is al een beetje beter :)

Doolhof in het maïsveld

This is a black walnut tree

Waar we appelen zijn gaan plukken

First day of school!

Vandaag was een spannende dag, voor de eerste keer naar the real American High School gaan! Om 5u30 in de ochtend ging de wekker, veel te vroeg moest je het mij vragen, maar vol enthousiasme sprong ik uit mijn bed, recht naar de badkamer. Samen met mijn jongere zus, Kenzie, vertrok ik om 6u35 naar de busstop aan het strand en, wow, het uitzicht was adembenemend zo vroeg in de ochtend! Natuurlijk heb ik er een foto van genomen zodat jullie ook een beetje kunnen meegenieten en zien waarover ik praat. Tot nu ging alles nog goed en vol spanning arriveerde we aan Kennebunk High School, de school waar ik de komende 10 maanden zal doorbrengen en in juni zal afstuderen (jaja, ik ga 2 keer afstuderen aan een middelbare school!) Maar dat is pas voor later...

Het was gelukkig niet de eerste keer dat ik de school zag. Gisteren ben ik namelijk mijn lessenrooster gaan laten opstellen. Mijn guidance counselor was enorm vriendelijk, net zoals iedereen hier in Kennebunk. Zij stelde meteen voor om met haar mee te gaan naar haar advisory class. Tijdens dit halfuurtje komen alle leerlingen in vaste groepjes van 15 leerlingen uit verschillende jaren samen om een beetje te relaxen en wat bij te praten. Nadat ik mij en de rest zichzelf had voorgesteld kreeg ik een rondleiding van één van de meisjes in de veel te grote school. Mijn conclusie na de verkenning: hier ga ik sowieso verloren lopen de eerste WEKEN! 

Daarna begonnen we aan het opstellen van mijn lessenrooster. Op deze high school zijn er witte dagen en blauwe dagen (toevallig de kleuren van de school). Deze twee dagen wisselen elkaar de hele tijd af. Elke dag bestaat uit 4 blokken (sommigen va 80 minuten anderen van 60 minuten), advisory class en lunch. Op een blauwe dag heb ik: Economics, advisory, Spanish 3 honors, Architectural Design, lunch en als laatste: All about Theatre. Maandag is mijn eerste blauwe dag en ik kijk enorm uit naar al deze vakken! Vandaag was een witte dag dus had ik: Study hall, voor het geval dat ik nog huiswerk of tests zou hebben en zodat mijn lessenrooster niet te zwaar zou zijn.. Daarna heb ik English 4, dat is op hetzelfde niveau dan de andere seniors, maar ik heb al gemerkt dat ik dit niet zo interessant vind als vak en een beetje te moeilijk. English 4 is namelijk bijna niets anders dan schrijven en non-fictie lezen. Ik heb al direct een boek van 1200 pagina's mee gekregen en wat vind ik dat leuk! Maar goed, we zien wel. Als derde blok op witte dagen heb ik Calculus, wat een beetje te gemakkelijk bleek aangezien ik dat allemaal al in het vijfde had gezien dus maandag ga ik vragen om dit vak te veranderen. Als laatste heb ik US History, al helemaal mijn ding niet dus ik kan wel zeggen dat witte dagen tot nu toe mijn favorieten niet zijn! Dat zal ik er moeten bij nemen en wie weet wordt het nog wel interessanter in de loop van het jaar. 

De busstop

Op Kennebunk High School zijn er 7 andere foreign exchange students en met één van hen heb ik dit weekend al afgesproken om de buurt een beetje te gaan verkennen. Gelukkig worden wij als uitwisselingsstudenten niet aan ons lot overgelaten en stond er deze ochtend voor mij een senior studente klaar die mij door de dag zou helpen. Na elke les stond zij op mij te wachten en bracht mij naar de volgende les. Ook tijdens lunch mocht ik bij haar en haar vrienden zitten, wat zeer leuk was aangezien zij allemaal super sympathiek waren en vooral welcoming! Geen probleem dus om mij op mijn gemak te voelen bij hen ;) 

Alles ging dus perfect tot 5 minuten voor de laatste bel. De andere uitwisselingsstudente uit Duitsland vroeg aan mij hoe ik naar huis zou gaan en natuurlijk zei ik: 'met de bus'. Daarop vroeg zij of ik wist welke bus ik moest nemen omdat er zoveel zijn, 20 minstens. Oeps! Om 2u11 ging de bel en om 2u15 vertrekken alle bussen. Ik had mijn gastzus nodig op dat moment! Dus wat doe ik: ik loop naar het secretariaat en vraag daar of ze weten welk nummer mijn bus heeft en de vrouw waaraan ik het vroeg schiet helemaal in paniek en zegt dat we ons moesten haasten! Wist ik veel dat die bussen zo snel naar huis vertrekken... Dus die vrouw belt naar de coördinator van de bussen en blijkbaar moest ik op bus 2 zitten. Wij lopen naar buiten en zien alle bussen vertrekken. Maar de directrice had ook gehoord dat ik mijn bus zou missen. Bijgevolg houdt zij een bus tegen en zegt dat ik naar the beach moet. Ik spring dus op de bus en ondertussen hadden ze bus 2 laten weten dat ik afkwam. Na een paar minuten kon ik overstappen en zat ik veilig op weg naar huis. Natuurlijk had ik mezelf weer goed voor schut gezet, maar mijn gastzus en ik konden er goed om lachen eens we samen van dezelfde bus stapten.

Wat een dag!

9/11

Voor de meeste Amerikanen is 9/11 een moeilijke dag waarop ze de afschuwelijke gebeurtenissen herinneren, maar niet ten huize Genest!

Mijn gastzus, Bella, is namelijk een jaar later geboren. Dus vandaag hadden we wat te vieren: haar 10de verjaardag! En wat eten we op zo'n dag, moest je het mij vragen? French fries natuurlijk.

Wanneer Gwen vroeg wat Bella wou eten op deze speciale dag, zei ze meteen: 'FRENCH FRIES'. Het is niet zo dat dit haar lievelingseten is, maar ze wist dat ik het graag at en daarmee zei ze het, dus danku lil' sis! It was a great day!!

PS: de surflessen zijn niet doorgegaan, maar dat hebben we goedgemaakt met een dagje shoppen!

Eerste dagen

Donderdagavond (nacht in de Belgische tijdzone) ben ik hier in het prachtige dorpje Kennebunk aangekomen na een lange dag vliegen. Mijn familie hier is echt geweldig en iedereen hier is enorm vriendelijk. 

Dit weekend was er het verjaardagsfeestje van mij jongste gastzus, Bella. Vrijdag hebben we samen met haar vriendinnen pizza op het strand besteld bij een kampvuur met marshmallows. Zaterdag kregen we bezoek van de hele familie en ook zij waren super vriendelijk! Het wordt dus niet moeilijk om mij hier snel aan te passen en mij op mijn gemak te voelen.

Dinsdag ga ik (als het weer het toelaat) samen met mijn gastmama surflessen nemen, spannend! Vanaf donderdag moet ik pas naar school. Dus nu nog even genieten van het mooie weer hier, want lang zal het niet meer duren! 

Vliegtuig naar Philadelphia

Eerste aankoop na een lange vlucht met oh zo lekker eten

Vliegtuig naar Portland

The beach

Nog 2 dagen!

Donderdag 6 september is het eindelijk zover!
Om 10u45 vertrekt mijn vliegtuig richting Philadelphia vanuit Zaventem en vervolgens neem ik het vliegtuig naar Portland (Maine).

Daar zullen Chris, Gwen, Bella (10) en Kenzie (13) mij staan opwachten om mij als gastzus en -dochter te ontvangen in hun huis in Kennebunk. Mijn gastzussen zijn dus jonger dan mij en voor een keer mag ik eens de grote zus zijn!
Ondertussen heb ik ook al contact gehad met mij gastmama en alles ziet er gewoon geweldig uit! Op nog geen 500m van het strand is mijn nieuw huis gelegen en voorlopig schijnt de zon er nog volop.

Nu rest mij enkel nog de moeilijke taak om alles in te pakken en kan ik vol ongeduld uitkijken naar donderdag!

PS: deze foto heeft Bert Antonissen speciaal voor mij gemaakt een paar maand geleden en ik had beloofd deze op mijn blog te zetten bij het eerste bericht dat ik schreef zodra ik mijn vertrekdatum wist, dus bij deze: Bert, danku daarvoor en dit liedje is voor jou ;)

Speciaal voor jou, Bert!